Sowello

Pewno, z piętnaście lat temu, odczuwałbym inne wiersze z tego tomiku. Bo jest on trochę odbiciem różnych okresów w życiu autora. Ja trafiłem na to "moje na dziś". I powiedzmy, gdy czytając poezję trafiamy na słowa, które są bliskie naszym uczuciom; więcej - nie tylko oddają to co czujemy ale dają nam szanse szerzej spojrzeć na siebie - no to już...

Przeważają krótkie formy, w tym miniatury, które oparte na kontraście, różnego rodzaju przeciwieństwach, zaskakują puentą i ironią. Dystans wypowiadającego się podmiotu do samego siebie jest niemal wszechobecny. I to jest jeden z atutów tego tomiku....

Trochę udanych erotyków, kompozycyjnie oryginalnych, z ciekawymi puentami, gdzie jakiś szczegół, przedmiot czy element pejzażu, tworzą mozaikę przeżywanych uczuć. Większość utworów konwencjonalnych, ale mających swój urok....

Poezja, w której przeważa żart, ironia i sarkazm. To wszystko jest tym cenniejsze, że nie mamy do czynienia z satyrą, tylko z liryką. Autor jest świetnym obserwatorem, podgląda nie tylko nas, bliźnich, ale i samego siebie. Bez względu na to, czy jest to erotyk, czy rymowana publicystyka, potrafi być sugestywny i przekonujący....

Pokłon miłości, bogatej i różnorodnej. Ale równocześnie nieustająca troska, walka o to, by była pełniejsza i piękniejsza. Wiara w jej ponadczasowe trwanie. Tytułowe perły symbolizują nie tylko sens wyznawanych wartości, ale stanowią swoiste antidotum na chaos i znieczulicę otaczającego nas świata....

Tytułowe Anioły to motyw przewodni tej liryki, pisanej wierszem i prozą. Ta różnorodność gatunkowa sprawia, że historia opisywanych wydarzeń, w tym miłości do partnera, staje się ciekawsza i bardziej dramatyczna. Na szczególną uwagę zasługują pomysłowe kreacje podmiotu lirycznego czy narratora. Pełne ekspresji i często mrocznej metaforyki...