Wiktor Kielich

Schodami śmierci- fragmenty: (...) Jak przyszła moja kolej, z wypiętym tyłkiem położyłem się na krześle i esesman powolnymi ruchami walił mnie bykowcem. Doliczyłem chyba do dwunastu lub trzynastu uderzeń i z bólu spadłem z krzesła. Nie zemdlałem tylko obsunąłem się na podłogę z nadzieją, że przestanie bić. Kluge kazał Erdmannowi zanurzyć mnie w...