Andrzej Stasiuk

O babce, która wierzyła w duchy, o starym psie, pisarzu z Izdebek i przyjacielu, z którym złaził Grochów i przejechał pół Polski - Stasiuk pisze o umieraniu i namacalności życia, o materialności wspomnień, o bliskości śmierci i jej wiecznej niedostępności. Bury kot zwija się w kłębek w cieple stygnącego ciała starej suki, babka, "cała w czerni,...

Tekturowy samolot składa się ze szkiców, esejów i małych próz, które Stasiuk opublikował w latach 90. w różnych pismach. Samolot nie przypomina podsumowania czy zbioru tekstów z danego czasu: czyta się go jednym tchem, idąc od obszernego eseju do kilkuzdaniowego zapisu, od motywu transgresji i rozważań o czasie do wizyty w berlińskim muzeum czy...

Upiorny ciemny las - przestrzeń pierwotna i niebezpieczna, ale wciąż żywa, realna i dotkliwa - jak Wschód. Z drugiej strony - zwirtualizowany dom z upiornym symulatorem - siedlisko mechanicznego Zachodu. Oto ponure dekoracje "Ciemnego lasu" - tragifarsy science fiction, nieco lemowskiej opowieści o "współpracy" Wschodu z Zachodem, o obustronnej,...

Debiut książkowy Andrzeja Stasiuka. Proza więzienna. Jeden znbsp;krytykoacute;w nazwał tenbsp;opowiadania "epifaniami spod celi"....

Andrzej Stasiuk is a restless and indefatigable traveller. His journeys - by car, train, bus, ferry - take him from his native Poland to small towns and villages with unfamiliar yet evocative names in Slovakia, Hungary, Romania, Slovenia, Albania, Moldova and Ukraine. 'The heart of my Europe,' he writes 'beats in Sokolow, Podlaskie and in Husi, not...

At several points in the haunting Dukla, Andrzej Stasiuk claims that what he is trying to do is write a book about light. The result is a beautiful, lyrical series of evocations of a very specific locale at different times of the year, in different kinds of weather, and with different human landscapes. Dukla, in fact, is a real place: a small...