Agnieszka Syska

"Światło które nie zna światło zmierzchu jedyne słońce płonie odbitymi rozpłomienionymi szmatkami gałgankami światkami jedyne słońce ziemia tonie w językach ognia * płonie w językach tysiąca słońc zórz słońc szmat gałganów światów pluje tysiącem sodom gomór paple papla świat babel babel babel..."...

„(…) znakomita książka, świetna poezja, dynamiczna, pełna ekspresji, nieprzebranego bogactwa i barwności języka poetyckiego. Poezja mądra, wnikliwa i ciepła, przesiąknięta południowosłowiańskimi klimatami... Poezja, której dusza jest stamtąd, której serce jest tam, zanurzone w kulturze serbskiej i czarnogórskiej, bośniackiej i chorwackiej wbrew...

śpiewała młoda prawda że jest ogrodem do którego się wchodzi że jest poznaniem dobra i zła że kto nie wszedł nie poznał nigdy nie będzie stara dlatego że zestarzeją się ci którzy jej nie poznali śpiewała młoda prawda w jednym jedynym języku którego nikt nie poznał chociaż wszyscy mówili wszystkimi językami /fragment wiersza `nagi ogród`/...