Publiczne egzekucje

Jeszcze do niedawna powszechnie uważano, że sprawiedliwości nie tylko musi stać się zadość, ale że należy ją też wymierzać w sposób publiczny. Wykonanie egzekucji na oczach jak największej widowni było więc rzeczą niezwykle istotną.

Autor Publicznych egzekucji - obficie czerpiąc z dawnych opisów i relacji - ukazuje m.in.:

 - cierpienia zadawane niewolnikom na arenach starożytnego Rzymu ;

 - drogę do Tyburn, gdzie wieszano skazanych przez londyńskie sądy;

 - wieszanie, włóczenie i ćwiartowanie - najstraszniejszą karę, przewidzianą dla winnych zdrady stanu;

 - palenie na stosie - nie tylko heretyków, ale także podejrzanych o czary; ten sam los spotykał fałszerzy monet i kobiety winne zamordowania męża;

 - rządy terroru, gdy francuska gilotyna pracowała bez wytchnienia, by uwolnić naród od "wrogów Republiki";

- wreszcie, wykonywane jeszcze do niedawna wyroki śmierci na krześle elektrycznym, uważane za bardziej humanitarne niż przez powieszenie.

Książka "Publiczne egzekucje"
Nigel Cawthorne