Osteoporoza

Z przyjemnością przyjąłem zaproszenie Wydawnictwa Medical Tribune do przygotowania drugiego wydania książki Osteoporoza. Praktyczne zasady opieki lekarskiej nad chorym z osteoporozą. Pierwsze wydanie pochodzi z 2010 r. i jego aktualizacja jest jak najbardziej uzasadniona. Świat idzie do przodu, modyfikacji ulega wiele elementoacute;w procesu diagnostycznego i terapeutycznego. Postęp wiedzy wymaga uwzględnienia w naszym codziennym postępowaniu z pacjentem.

Osteoporoza to wyjątkowa choroba, wymagająca szczegoacute;lnej uwagi. Po pierwsze, jest to choroba przewlekła, co wiąże się z ryzykiem, że pacjenci nie będą chcieli kontynuować wieloletniej terapii. Po drugie, dotyczy głoacute;wnie osoacute;b starszych, obciążonych wielochorobowością oraz polipragmazją. Po trzecie, osteoporoza jest chorobą o długo utajonym przebiegu klinicznym, co powoduje, że zwykle złamanie będące wyrazem jej zaawansowania jest pierwszym symptomem. Po czwarte, osteoporoza jest chorobą związaną z wieloma zaburzeniami homeostazy ustrojowej znajdującymi się w obszarze kompetencji lekarzy roacute;żnych specjalności. Kompleksowa opieka lekarska wymaga wszechstronnej wspoacute;łpracy lekarzy wielu specjalności, do czego jest niezbędna ich dobra wola i wiedza, a także sprawny system organizacyjny. Po piąte, osteoporoza to choroba, ktoacute;rej skuteczna terapia w znacznym stopniu zależy od woli wspoacute;łpracy ze strony pacjenta, ktoacute;ry powinien nie tylko regularnie zażywać leki, ale także zmodyfikować swoje zwyczaje żywieniowe i regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne. Wreszcie po szoacute;ste, złamania w przebiegu osteoporozy są pochodną nie tylko samego procesu zaniku kostnego, ale także skłonności do upadkoacute;w. Sprawność funkcjonalna jest ważnym czynnikiem ryzyka złamań, choć w praktyce zbyt mało uwagi poświęca się temu istotnemu aspektowi.

Wymienione czynniki sprawiają, że osteoporoza należy do podstawowych problemoacute;w wspoacute;łczesnej medycyny. Starzenie się społeczeństw, zmiany cywilizacyjne dotyczące sposobu żywienia, aktywności fizycznej czy stosowanie używek sprawiają, że nie bez powodu moacute;wi się o epidemii osteoporozy. Dodajmy, cichej epidemii, gdyż choroba długo przebiega bezobjawowo. Z tego powodu osteoporozę nazywa się cichym złodziejem kości.

W książce omawiamy roacute;żne praktyczne zagadnienia. Zachowaliśmy wcześniejszy układ tematyczny, dodając trzy nowe rozdziały: o osteoporozie wtoacute;rnej, męskiej oraz starczej. Znaczne odrębności tych postaci choroby uzasadniają osobne ich omoacute;wienie. Tak jak poprzednio do wspoacute;łpracy zaprosiłem znawcoacute;w problematyki osteoporozy z wielu ośrodkoacute;w akademickich: Poznania, Warszawy, Wrocławia, Zabrza i Zielonej Goacute;ry.

Mam nadzieję, że drugie wydanie Osteoporozy spotka się, podobnie jak wydanie pierwsze, z dużym zainteresowaniem i będzie pomocne dla lekarzy praktykoacute;w codziennie otaczających opieką swoich chorych.

Książka "Osteoporoza"