Nie tak łatwo być Czesławem

Ludzie czasem patrzą na mnie jak na głupka. "On chyba nie jest zbyt inteligentny, skoro robi tyle błędoacute;w gramatycznych. Tak długo już tutaj mieszka, a nie potrafi się dobrze wysłowić po polsku. To na pewno debil".
Mam brzuszek, śmieszny akcent, łysieję, nie przypominam typowego polskiego faceta. Mylę się, przyznaję do błędoacute;w. Ale wiecie co? To jest magnes, ktoacute;ry przyciąga kobiety.

Nigdy nie wstydziłem się być sobą ndash; małym goacute;wniarzem z akordeonem.

Dorastałem w Kopenhadze, ale nie czułem się Duńczykiem, nawet przez jeden dzień. Rodzice wychowali mnie na Polaka, tylko tak się akurat złożyło, że mieszkaliśmy w Danii. Dopiero kiedy przyjechałem do Polski, dowiedziałem się, że chyba nie jestem prawdziwym Polakiem, bo jakoś dziwnie moacute;wię, dziwnie się zachowuję. Są ludzie, ktoacute;rzy samo moje istnienie odbierają jako prowokację. Źle się z tym czują. "Bo niby kim on jest? Artystą? Błaznem? Wytworem medioacute;w?"

Jestem po prostu sobą, choć to niełatwe zadanie.

Książka "Nie tak łatwo być Czesławem"
Czesław Mozil