Na krawędzi. Między psychozą a filozofią

Istnieje dziedzina ludzkiego doświadczenia lub być może samej rzeczywistości, ktoacute;ra nie podlega racjonalnej analizie, wymyka się rozumowemu poznaniu, nie dając się badać w uznawanych paradygmatach naukowych.
Dziedzina, do ktoacute;rej dostęp mają jedynie nieliczni, wyjątkowo wrażliwi na doznania natury duchowej, ci, ktoacute;rych często zwiemy szaleńcami.

Dziedzina obłędu właśnie, wszystkiego, co niewidoczne i nienamacalne, irracjonalne, nielogiczne. Sfera, w ktoacute;rej ożywają twory wyobraźni, a możliwym staje się niemożliwe, gdzie nic nie dziwi, chociaż może przerażać
albo ndash; przeciwnie ndash; zachwycać, napełniać wewnętrznym światłem.

Kroacute;lestwo duchoacute;w, potworoacute;w, tajemniczych mocy przenikających świat, aniołoacute;w i demonoacute;w, tzw. tamten świat, o ktoacute;rym poeci powiadają, że nie śnił się nawet filozofom. Ale jest być może jeden filozof, ktoacute;ry świat ten
wyśnił, co więcej, uczynił go materią jedynie prawdziwej, jego zdaniem, filozofii.

Książka "Na krawędzi. Między psychozą a filozofią"
Tomasz Baran; Monika Stasiuk