Biologia, ekologia Biznes, nauki ekonomiczne Chemia, biochemia Elektronika Encyklopedie, słowniki Filologie, językoznawstwo Fizyka, astronomia Geografia, geologia, turystyka Historia filozofii Historia, archeologia Humanistyczne Informatyka, internet Literaturoznawstwo Matematyka, statystyka Nauki teologiczne Pedagogika Politologia, socjologia Prawo, administracja Administracja Bankowe Cywilne Europejskie Gospodarcze Handlowe Karne Międzynarodowe Podatkowe Pracy Prawo Psychologia Technika, nauki techniczne Wojsko, militaria, broń Zdrowie, medycyna, opieka
Podręczniki Podróże, mapy, przewodniki Poradniki i albumy Pozostałe Thrillery, sensacyjne, kryminałyPrzedmiotem niniejszego opracowania jest przedstawienie normatywnego oblicza instytucji zatrzymania osoby w polskim procesie karnym. Przyjęte ujęcie tematu pracy wymagało klasyfikacji i systematyzacji materiału normatywnego, a co za tym idzie konieczności opracowania zbiorczej konstrukcji pojęcia obejmującego swoim zakresem wszystkie postaci zatrzymania. A zatem także tych, ktoacute;re nie zostały przez ustawodawcę ujęte w rozdziale o zatrzymaniu, a ktoacute;re z uwagi na zasadnicze cechy ich unormowania, rożny krąg podmiotoacute;w stosujących i ich adresatoacute;w, mających zroacute;żnicowany status prawny i stosowanych na roacute;żnych etapach przebiegu procesu karnego, pozostają ze sobą w bliskim związku.
Ponadto obok badania wzajemnych zależności występujących między roacute;żnymi postaciami zatrzymania, zadaniem jakie legło u podstaw opracowania tak zakreślonego tematu było spojrzenie na instytucję zatrzymania osoby od strony gwarancyjnej, a więc zabezpieczenia prawnie chronionych interesoacute;w zatrzymanego i wskazanie na wspoacute;lny dla wszystkich jego postaci katalog uprawnień. Celem tego opracowania było roacute;wnież wskazanie ogoacute;lnych wyznacznikoacute;w istniejącego w obowiązującym prawie karnym procesowym statusu osoby zatrzymanej. Dla osiągnięcia tak sprecyzowanych celoacute;w w pierwszej kolejności konieczne stało się wskazanie na te wspoacute;lne cechy poszczegoacute;lnych zatrzymań, ktoacute;re uzasadniają rozpatrywanie ich z punktu widzenia tożsamych elementoacute;w konstrukcyjnych. Wymagało to przede wszystkim zbadania wszystkich postaci zatrzymania, pod kątem kryterioacute;w decydujących o ich wspoacute;lnym charakterze prawnym w tym zwłaszcza celoacute;w ich stosowania.
W związku z tym, że istotne wyznaczniki poczynionych w niniejszej pracy ustaleń konstrukcyjno-terminologicznych zostały całkowicie zakotwiczone w stanie prawnym obejmującym nowelizację k.p.k. z 27 września 2013 r. za podstawową metodę służącą osiągnięciu celoacute;w pracy uczyniono metodę analizy dogmatycznoprawnej. Zastosowana metoda analizy miała za zadanie usystematyzowanie szerokiego spektrum zagadnień pojawiających w związku z zatrzymaniem osoby, pozwalając na sformułowanie postulatoacute;w de lege ferenda i wskazań wobec praktyki stosowania tego środka przymusu.
Książka "Monografie Prawnicze. Zatrzymanie osoby w polskim procesie karnym"
Łukasz Cora