Lew Tołstoj. Ucieczka z raju

Książka uhonorowana najbardziej prestiżową nagrodą dla literatury rosyjskiej - "Bolszaja Kniga", a także tytułem "Książka Roku 2010". Ukazała się po raz pierwszy w Rosji w 2010 roku i od tego czasu miała 10 wydań.

Sto lat temu w Jasnej Polanie zdarzyło się coś, co wstrząsnęło światem. Osiemdziesięciodwuletni pisarz, geniusz i największa oacute;wczesna sława literacka, hrabia Lew Tołstoj, potajemnie uciekł z domu w nieznanym kierunku. Od tego czasu szczegoacute;ły ucieczki i śmierci wielkiego starca obrosły mnoacute;stwem mitoacute;w i legend... Ostatecznie w listopadzie 1910 roku z 50 rublami w kieszeni dotarł do stacji Astapowo, gdzie stan zdrowia zmusił go do zatrzymania się.

Na wieść o tym, że Lew Tołstoj umiera w niewielkiej i oddalonej od cywilizacji miejscowości, zjechały się media, by na bieżąco relacjonować stan zdrowia "sumienia narodu". Aby ułatwić komunikację ze światem, wybudowano prowizoryczny telegraf, a raportom towarzyszyły komentarze najznamienitszych rosyjskich pisarzy, duchownych i władzy. To, co miało być dla Tołstoja początkiem nowego życia jako pielgrzymującego ascety, poszukującego prawdy o człowieku, stało się medialnym cyrkiem, w ktoacute;ry włączyły się najważniejsze siły oacute;wczesnej Rosji: Cerkiew, tajna policja i władze z carem Mikołajem II i premierem Piotrem Stołypinem na czele.

Słowo anarchista określało go najlepiej - władzę uważał za zło, nawoływał do odmawiania służby wojskowej inbsp; piętnował wszelki zbytek. Władze cerkiewne i świeckie także miały z nim spory kłopot - największy żyjący Rosjanin, sumienie narodu, od dziewięciu lat objęty był oficjalną ekskomuniką, ponieważ twierdził, że Cerkiew i państwo są zepsute i sprzeniewierzają się prawdziwemu chrześcijaństwu. Pomimo podejmowanych starań, do końca się nie nawroacute;cił.

Jak twierdzi Pawieł Basiński, Tołstoj dzisiaj także jest niewygodny.

Autor rekonstruuje wydarzenia na podstawie archiwoacute;w i wszelakiej dostępnej dokumentacji. Śledzimy też dramatyczną sytuację rodzinną Tołstoja. Jakie powody kierowały nim, by uciec z Jasnej Polany? Czy był to "heroizm duchowy", oznaka słabości czy może panika i strach przed czymś lub kimś...? Czy ta ucieczka wiązała się ze spisanym w największym sekrecie testamentem Tołstoja? Czy miał dosyć panującej w domu atmosfery, szpiegującej go żony, ktoacute;ra podejrzewała, że zapisy ostatniej woli męża są dla niej niekorzystne?

Książka ilustrowana jest rzadkimi fotografiami ze zbioroacute;w muzeum w Jasnej Polanie oraz Państwowego Muzeum Lwa Tołstoja.

Pawieł Basiński (ur. 1961) - ceniony pisarz, dziennikarz, krytyk i literaturoznawca. Studiował na uniwersytecie w Saratowie oraz w Literackim Instytucie im. Maksyma Gorkiego w Moskwie. Członek Związku Pisarzy Rosyjskich, wykładowca na rosyjskiej akademii literatury wspoacute;łczesnej. Zasiada w jury Nagrody Sołżenicyna. Autor kilkunastu książek: antologii wierszy, zbioroacute;w esejoacute;w i powieści. Jest specjalistą nie tylko od Lwa Tołstoja, ale i Maksyma Gorkiego czy Osipa Mandelsztama.

Książka "Lew Tołstoj. Ucieczka z raju"
Pawieł Basiński