Kobiety nie płaczą

Wieczorem Olga rozpoczęła lekturę otrzymanych dokumentoacute;w: Komendant Armii Krajowej "Leśnik", donosił: "Ze szczegoacute;lnym okrucieństwem rozprawili się Niemcy z Mazurami z powiatu Działdowo po przekroczeniu granicy w 1939 roku. Na przykład Herbert Wiebe, członek Salbstschutzu w obecności Edwarda Owasta i Fredricha Feijfera dokonali zbrodni na Janie Wiśniewskim, Joacute;zefie Urbańskim i będącej w ciąży Rozalii Skowrońskiej. Skatowanych Polakoacute;w wywieziono do lasu w okolicach Lidzbarka Welskiego, gdzie Wiebe nożem wydłubywał oczy swym ofiarom, obcinał im palce u rąk i noacute;g, a następnie po dokonanych torturach kolbą karabinu rozbijał im głowy. Podobny los spotkał innych Mazuroacute;w z powiatu działdowskiego, przeważnie znanych ze swej propolskości. Tego, czego dokonał demonstracyjnie Wiebe dokonywali poacute;źniej funkcjonariusze gestapo, maltretując aresztowanych. Komendant AK ndash; Leśnik."

Kilka innych kartek czytanych dokumentoacute;w dotyczyło jeńcoacute;w wojennych: "29.09 1939 r. Zabierają nas grupami. W dalszym ciągu nie wiemy dokąd. Skierowano mnie razem z 50 jeńcami. Już dziś zapędzili nas do kopania kartofli. Jesteśmy głodni, brudni, zawszeni. Na kolację dostajemy kocioł nieobranych kartofli. Śpimy w remizie strażackiej zamknięci. Nawet potrzeby fizjologiczne musimy załatwiać na Sali. Nie pomagają tłumaczenia, że jesteśmy jeńcami wojennymi... W. Połabski, były żołnierz Wojska Polskiego, 19 pp". Do tej notatki doklejony był wyciąg instrukcji z dnia 8 września 1941 roku Naczelnego Dowoacute;dztwa Wehrmachtu: "Należy dokonywać selekcji jeńcoacute;w i likwidować osoby niepożądane...".

W miarę czytania dokumentoacute;w Olga coraz bardziej odczuwała potrzebę porozmawiania z kimś, kto bliżej zna te skomplikowane sprawy. Rokossowski obiecał jej konsultanta, ale zbliżał się wieczoacute;r więc postanowiła z tym zwroacute;cić się do niego jutro, a teraz zapragnęła chwilę odpocząć.

Książka "Kobiety nie płaczą"
Feliks Walichnowski