Ja we wczesnej schzofrenii

"Proponowany tekst czyta się bardzo żywo - jest interesujący, wciąga czytelnika w wir barwnych, zaskakujących doświadczeń pacjentoacute;w, niosących w sobie niebłahy ładunek emocji. Pobudza czytelnika, wręcz domaga się od niego reakcji, zajmowania stanowiska, dyskusji. W zasadzie czyta się go jednym tchem, co nie zdarza się w przypadku typowych tekstoacute;w psychiatrycznych.

Poruszana tematyka jest w Polsce rzadko obecna i dość odległa od zainteresowań "establishmentu psychiatrycznego", a jednak znużenie dominującymi w ostatnich dekadach wysiłkami na rzecz biologicznej redukcji doświadczeń klinicznych może sprawić, że książka Jerzego Zadęckiego znajdzie spore grono czytelnikoacute;w, łaknących nowej inspiracji i nowego języka do opisu doświadczeń klinicznych i do refleksji nad nimi. Tym bardziej że w sposoacute;b bardzo subtelny, ale jednak zauważalny wchodzi w swego rodzaju dyskusję z dziełem Antoniego Kępińskiego, zachowującym dotąd monopolizującą pozycję w refleksji nad osobowym kontekstem kryzysu schizofrenicznego." nbsp;- znbsp;recenzji prof. dra hab. Jacka Wcioacute;rki, Instytut Psychiatria Neurologii, Warszawa

"Treść omawianej książki jest ożywcza jak kąpiel po długim dniu. Psychiatra o sporym stażu klinicznym ma szansę, czytając ją, otrząsnąć się z pyłu namolnych pouczeń, jakimi traktują go modni zwolennicy obiektywizmu naukowego w medycynie. Młodzi psychiatrzy i adepci tej dyscypliny medycznej mogą w niej znaleźć odtrutkę na zawężające myślenie i ograniczające jego samodzielność wymogi programoacute;w szkolenia podyplomowego." - znbsp;przedmowy prof. dra hab. Jacka Bomby

Książka "Ja we wczesnej schzofrenii"
Jerzy Zadęcki