Ja, hipis - narkoman. Od fascynacji do degrengolady

Książka Ja, hipis ndash; narkoman to rzecz o narkomanii totalnej, nie rozprawka o imprezowym "poćpywaniu" dla chwilowej przyjemności. To lot przez kawał historii PRL-u, lot nad brudnym, biednym krajem zgnębionych ludzi.

W końcu lat 70. i na początku 80. wielu postanowiło zanegować system. Bohater książki, a zarazem jej autor ndash; Kaczor ndash; już jako nastolatek zaczyna wyznawać ideały hipisowskie. Samodzielnie studiuje, bawi się, filozofuje, toczy dyskusje o istocie wolności, słucha Doorsoacute;w i poznaje odmienne stany świadomości. Kaczor uprawia istny eskapizm, nie liczy się z nikim i z niczym, skupia się tylko na tym, co daje mu przyjemność. Lista tych rzeczy skraca się w postępie geometrycznym, ale na pierwszym miejscu wciąż jest ona ndash; heroina. Miejsce eskapizmu stopniowo zajmuje nihilizm, miejsce nihilizmu ndash; totalna abnegacja.

Autor oszczędza nam dydaktyzmu, wielkich słoacute;w i wyszukanych metafor. W książce nie ma narkomańskiej martyrologii, łez ani użalania się nad losem. Znajdziemy tu jedynie porażającą siłę autodestrukcji. Efekt jest na tyle wymowny, że nikt przy zdrowych zmysłach po przeczytaniu tej książki nie sięgnie po narkotyki! A jak zobaczy, że syn, coacute;rka, kolega z pracy wpada w sidła uzależnienia to ndash; autor ma taką nadzieję ndash; podejdzie i rąbnie go w łeb! I to jest nowa jakość moacute;wienia o narkomanii.

Książka "Ja, hipis - narkoman. Od fascynacji do degrengolady"
Andrzej Kaczkowski; Bolesław Traczewski