Głupcy na brzegu rzeki

W swojej drugiej książce poetyckiej Przemysław Witkowski znoacute;w wraca do dawnych bohateroacute;w -nbsp;historycznych i literackich, znanych postaci, aby opowiedzieć ich historie po swojemu, opatrzyć interesującą pointą, oświetlić innym światłem.

Obok Psa Trackiego, Amazisa i Polikratesa, Verlaine'a, Orfeusza i Eurydyki, obok Diomedesa czytelnik znajdzie w wierszach zamieszczonych w tym zbiorze także wspoacute;łczesnych bohateroacute;w i wspoacute;łczesną rzeczywistość. Jednak nawet ci wspoacute;łcześni na osi czasu są zwykle zwroacute;ceni twarzą ku temu, co minęło, choć nie zawsze rozumieją ten upływ, historię, jak bohater wiersza O wieczności na Forum Romanum, rozczarowany rzymskimi ruinami, ktoacute;re okazały się mało spektakularne i źle zachowane. Być oderwanym od dziedzictwa pokoleń, historii, nie myśleć o tym biegu, o nieuchronności to, zdaniem poety, znaczy żyć nieświadomie, tak jak ci "głupcy na brzegu rzeki", ktoacute;rzy nic nie wiedzą o Heraklitach i dlatego nie rozpaczają.

Wprawdzie są szczęśliwsi, ale czy o takie szczęście w życiu chodzi?

Książka "Głupcy na brzegu rzeki"
Przemysław Wojciech Witkowski