Franciszek, Ignacy i naśladowanie Jezusa. Porównanie teologiczne i psychologiczne - Nikolaus Knoepffler; Evamaria Durchholz

Franciszek, Ignacy i naśladowanie Jezusa. Porównanie teologiczne i psychologiczne
4.00 Oceń książkę!

Autor: Nikolaus Knoepffler; Evamaria Durchholz

 Wydawnictwo: WAM
ISBN: 8373184287
EAN:
Format: 146 x 202
Oprawa: miękka
Stron: 188
Data wydania: 2005-02-21
Gdzie kupić tanią książkę?
Merlin
książka
25.00zł
Kup książkę
Książka w Twoim domu w ciągu 48h
Evamaria Durchholz franciszkanka, wykształcona w dziedzinie psychologii, filozofii i teologii a zajmująca się poradnictwem duchowym i prowadzeniem rekolekcji napisała książkę, w której przedstawia drogę naśladowania Jezusa Chrystusa ukazaną w życiu i pismach dwóch świętych z odległych epok: Franciszka z Asyżu i Ignacego z Loyoli. M. Knoepffler SJ napisał wstęp, i przeredagował niektóre rozdziały. Autorka podchodzi do analizy przeżyć obydwóch świętych z punktu widzenia psychoanalizy w wydaniu C.G. Junga. Jej zdaniem o kolejach ich życia zadecydowały impulsy płynące z podświadomości. W głębi ich duszy krył się kompas, który wskazywał im drogę. Dużą rolę odgrywały przy tym marzenia i sny. Powoli poszerzała się ich świadomość konfrontując się z podświadomością. Ignacjańskie rozróżnianie duchów to odczytywanie owego wewnętrznego kompasu. Początkowe nieudane próby praktyk ascetycznych były typowymi mechanizmami obronnymi, jak negowanie, spychanie do podświadomości. Później - używając terminologii Junga - wydobywali kryjące się w podświadomości treści, integrując je z Ego (Ja).
Na drodze rozwoju duchowego konieczna jest samoakceptacja. Ona jest warunkiem zaufania wobec innych, szczególnie wobec Boga, który jest samą miłością. Miłość ku Bogu wymaga oderwania się od stworzeń, a równocześnie szukania Boga we wszystkim. Okresy ciemności stanowią okazję do oderwania się od samego siebie, i do przylgnięcia jedynie do Boga. E. Durchholz tłumaczy słynne spotkanie Ignacego z Maurem mechanizmem projekcji: Sam Ignacy nie czuł się wystarczająco silny w wierze, dlatego z agresją odniósł się do innowiercy. Ciemne strony duszy trzeba ujawnić i ufając Bogu starać się je przezwyciężyć. Trzeba oczyścić intencje: Jezus ma być na pierwszym miejscu. Samourzeczywistnianie się musi iść w parze z ubogaceniem Jezusa w życiu. Pod koniec książki autorzy opisują metodę Ćwiczeń Duchownych św. Ignacego, ich cel i przebieg aż po kontemplację dla uzyskania miłości
Pierwszy rozdział przedstawia krótko ideał życia ludzkiego jako przyjęcie daru, następnie podjęcie zadania oraz uczynienie daru z własnego życia.
Drugi rozdział, najobszerniejszy i zasadniczy, ukazuje potrzebę kierowania się osobistym kompasem ("rozeznanie duchowe") w naszym skomplikowanym świecie, podkreśla wagę podstawowego doświadczenia Boga, Jego miłości i dobroci, pójścia za Jezusem Jego drogą - drogą ubóstwa, pokory i krzyża. To wszystko ukazane jest w kontekście zdrowej psychologii - konieczności akceptacji siebie i innych, pogłębienia własnej tożsamości, itd.
Trzeci rozdział przedstawia pokrótce pedagogikę św. Franciszka i św. Ignacego

Książka "Franciszek, Ignacy i naśladowanie Jezusa. Porównanie teologiczne i psychologiczne"
Nikolaus Knoepffler; Evamaria Durchholz