Dzieci Hagar. Literackie wizerunki Romów/Cyganów. Studia imagologiczne

Książka niniejsza, proacute;bująca zrekonstruować literackie reprezentacje Romoacute;w, romską imagologię w jej wersji typowej dla literatur Europy Wschodniej i Środkowo-Wschodniej, chciałaby być ndash; choćby małym ndash; krokiem w kierunku uzupełnienia tzw. Gypsy studies, studioacute;w cieszących się obecnie w humanistyce światowej ogromnym zainteresowaniem, lecz skoncentrowanych głoacute;wnie na badaniu literatur zachodnich, przede wszystkim angielskiej, hiszpańskiej i niemieckiej.

W Dzieciach Hagar przeplatają się stąd nieustannie dwa wątki. Pierwszy z nich dotyczy studioacute;w nad specyfiką tematu cygańskiego w literaturze polskiej (od końca wieku XVIII do chwili obecnej), drugi ndash; analogicznych badań na materiale literatury rosyjskiej. Ponieważ podział dwudzielny ndash; polsko-rosyjski ndash; sugerowałby znaczącą odmienność ujmowania tematyki cygańskiej w obu literackich dyskursach, zdecydowano się na takie ułożenie poszczegoacute;lnych części książki, by przykłady romskiej imagologii grupowały się wokoacute;ł trzech zasadniczych problemoacute;w: mitu przestępczego, mitu muzycznego i mitu erotycznego.

Zdemonizowany obraz Cygana jako złodzieja i porywacza dzieci, zniekształcony kliszami orientalizacji wizerunek Cyganki i wyidealizowany, romantyczny obraz Cygana-wolnego muzykanta zdają się realizacjami trzech ndash; chyba najistotniejszych ndash; modeli deformacji, wizji stereotypizujących, nierozłącznie związanych z obserwacją świata społeczności romskiej, naznaczających polskie i rosyjskie świadectwa literackie od czasoacute;w najdawniejszych aż po czasy wspoacute;łczesne.

Książka "Dzieci Hagar. Literackie wizerunki Romów/Cyganów. Studia imagologiczne"
Anna Sobieska