Dobra nasza

"Wyskoczył z auta i ujrzał zgromadzony na podwórzu tłum, dopiero po chwili zauważył karetkę. Wszyscy oprócz szlochającej rodziny zwrócili się w jego stronę, ale nikt nie odważył się wyjść mu naprzeciw i przygotować do przerażającej prawdy. Szedł więc w jej stronę, jak na stracenie, czując już całym sobą, że stało się coś przerażającego. Jednak to, co zobaczył, nie mogło być straszniejsze.
Zgiął się w pół, jak uderzony młotem, twarz oblała się krwią, a wszystkie żyły nabrzmiały, jakby je nagle ktoś nadmuchał. Zacisnął pięści, pokonany opadł na kolana i wydał z piersi krzyk potężny, który mu zabił na chwilę słuch, pozbawił zmysły czucia, jakby się w niego cały zapadł i zatracił..."
Fragment

Książka "Dobra nasza"
Jolanta Laura Flores