Czego chcą obrazy?

Wydana w 2005 roku praca W.J.T. Mitchella jest jedną z najważniejszych teoretycznych propozycji prężnie rozwijających się od końca lat osiemdziesiątych badań kultury wizualnej. Książka ta stanowi obowiązkową pozycję na listach lektur także wydziałoacute;w historii sztuki i nauk o kulturze, teorii medioacute;w czy filozofii. Prowokacyjne pytanie stawiane w tytule -nbsp;czego chcą obrazy? -nbsp;jest badawczym wyzwaniem sygnalizującym proacute;bę wyjścia poza dotychczasowe socjologiczne lub psychologiczne ramy badania reakcji na obrazy.nbsp;

Mitchell nie proponuje więc nowej metody interpretowania obrazoacute;w, ale sonduje interpretacyjne możliwości otwierane przez nadanie obrazom jakiejś formy życia i pragnień. Krok ten -nbsp;narażający autora na oskarżenia o fetyszyzm, animizm i naiwny stosunek do obrazoacute;w -nbsp;jest konsekwencją rozpoznania relacji wspoacute;łczesnych widzoacute;w, twoacute;rcoacute;w i użytkownikoacute;w obrazoacute;w do rozmaitych wizerunkoacute;w, przedstawień, ekranoacute;w i uobecnianych na nich wyobrażeń. Mitchell dostrzega bowiem, że choć uważamy się za racjonalnych i oświeconych widzoacute;w, bardzo często przyznajemy obrazom prawa i własności dalekie od racjonalnych -nbsp;uważamy, że obrazy można zranić lub zabić, że one same mogę dokonywać roacute;żnych rzeczy, przekonywać, kusić, mamić.

W kolejnych rozdziałach książki Mitchell z niezwykłą sprawnością i erudycją interpretuje obrazy roacute;żnych porządkoacute;w i rejestroacute;w (od dzieł sztuki po hollywoodzkie hity science fiction), przedstawiając jednocześnie bardziej ogoacute;lne tezy na temat wspoacute;łczesnej kondycji obrazoacute;w i ich widzoacute;w. Książkę zamyka głośny manifest, krytyka i komentarz do krytyki młodej dyscypliny badawczej, jaką są badania kultury wizualnej (visual culture studies) -nbsp;Pokazać widzenie.nbsp;