Bieguny wojny. Straty. Żołnierze z Afganistanu

"Jadę samochodem. Zatrzymuję się przy drodze na siku. I się zaczyna. Rozglądam się, patrzę pod nogi. Boję się przeskoczyć przez roacute;w i iść za drzewo. Boję się, że coś wybuchnie tak, jak w Afganistanie wybuchało. Ten strach trwa chwilę. Wiem, że to wariactwo, ale w głowie zostało.nbsp;Teraz i tak jest lepiej. Śpię, nic mi w snach nie wybucha."

Tak się zaczyna jedna z dwunastu powojennych opowieści. Powojennych, bo choć politycy o dziesięciu latach stacjonowania polskich żołnierzy w Afganistanie moacute;wią misja stabilizacyjna, to tam była wojna. Prawdziwa, ze strzałami, minami, ranami i śmiercią. Magdalena i Maksymilian Rigamonti, dziennikarka i fotograf sproacute;bowali opowiedzieć o tej wojnie poprzez historie tych, ktoacute;rzy tam, w Afganistanie stracili ręce, nogi, kolegoacute;w, synoacute;w, mężoacute;w, ojcoacute;w, spokoacute;j ducha. Mają za sobą dwanaście długich rozmoacute;w o stracie, rozmoacute;w o wojnie, uzależnieniu od niej, tęsknocie i miłości. Raz w miesiącu spotykali się z jednym bohaterem tej książki, prawie zawsze w jego domu.

Książka "Bieguny wojny. Straty. Żołnierze z Afganistanu"
Magdalena Rigamonti; Maksymilian Rigamonti