Wykłady z pedagogiki tom 3 - Roman Schulz

Wykłady z pedagogiki tom 3
4.00 Oceń książkę!

Autor: Roman Schulz

 Wydawnictwo: Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
ISBN: 9788323123255
EAN:
Format: 155 x 225
Oprawa: miękka
Stron: 226
Data wydania: ...
Gdzie kupić tanią książkę?
Merlin
książka
25.00zł
Kup książkę
Selkar
książka
28.47zł
Kup książkę
Książka w Twoim domu w ciągu 48h
Niniejsza książka to wynik realizacji jednego z punktów szerszego planu, polega­jącego na zastosowaniu perspektywy antropologicznej w definiowaniu i rozstrzy­ganiu światopoglądowych problemów pedagogiki. Zawiera ona charakterystykę pedagogicznego poznania i wiedzy na szerszym tle procesów informacyjnych, leżących u podstaw narodzin, funkcjonowania i rozwoju ładu edukacyjnego. Swym podtytułem praca nawiązuje do jednego z rozdziałów (Pedagogika jako logos edukacji) pierwszego tomu obecnego cyklu Wykładów, w którym idee tu rozwijane zostały po raz pierwszy przedstawione w swej wstępnej, a zarazem elementarnej postaci.
W sensie dydaktycznym prezentowana książka dotyczy spraw, które w syste­mie kształcenia wyższego pedagogów (na UMK) zajmują miejsce pośrednie mię­dzy "Wprowadzeniem do pedagogiki" a "Metodologią badań pedagogicznych". Znaczenie terminu "logos" jest najczęściej objaśniane za pomocą takich po­jęć, jak: "słowo", "mowa", "rozum", "nauka", "myślenie". Sens nadrzędny w sto­sunku do tych znaczeń ma jednak interpretacja, zgodnie z którą "logos" to duch, dusza, czynnik ożywiający martwą materię, siła tłumacząca szczególny status i własności tworów ożywionych. W takim właśnie - ogólnym - znaczeniu, z jego licznymi pochodnymi, słowo "logos" jest stosowane w niniejszej książce. "Duchem" systemu edukacyjnego jest zachodzący w nim "metabolizm infor­macyjny". To on ostatecznie "odpowiada" za to, że systemy edukacyjne (mikro lub makro) charakteryzuj ą się własnościami typowymi dla "ożywionych" skład­ników rzeczywistości kulturowej:
  • są wyodrębnione z otoczenia - całkowicie lub częściowo, trwale lub przej­ściowo; mają status bytu całościowego, w sensie strukturalnym czy funkcjonalnym,
  • zorganizowanego, posiadającego własną strukturę, samoregulującego się; realizują przypisane im (z racji zajmowanego miejsca i roli w kulturze) funkcje, misje czy cele - ukryte lub jawne, zakładane lub artykułowane;
  • utrzymują w czasie swą strukturę, organizację; przeciwdziałają entropii;
  • przystosowują swą strukturę i zachowanie do warunków środowiskowych; podlegają rozwojowi.

Książka "Wykłady z pedagogiki tom 3"
Roman Schulz