Wiedza religioznawcza w badaniach politologicznych

Funkcjonowanie człowieka we wspoacute;lnocie narodu i państwa dowodzi, że rozdzielenie sfery politycznej i religijnej nie jest możliwe, a podejmowane w tym kierunku działania owocują zaroacute;wno konfliktem sumienia, jak i konfliktem politycznym; prowadzą do destrukcji w obrębie konkretnego bytu ludzkiego, jak i niszczą delikatną tkankę relacji społecznych. Człowiek jest zaroacute;wno homo religiosus, jak i homo politicus. Pozostawiając w zawieszeniu i do namysłu czytelnika rozstrzygnięcie sporu o to, czy w sposoacute;b bardziej pierwotny i zasadniczy człowiek jest polityczny, czy religijny, czy ważniejsza jest kura, czy jajko, należy przede wszystkim badać wzajemne wpływy i powiązania między tymi aspektami ludzkiej natury i ludzkiej aktywności.

Szczegoacute;lną uwagę zaś należy poświęcić koncepcji stosunku państwa do religii i jej wyznawcoacute;w, zarazem obywateli państwa, coraz częściej bowiem społeczności wieloreligijne znajdują sie pod jedną władzą polityczną.nbsp;

Niniejszy zbioacute;r tekstoacute;w wybitnych polskich politologoacute;w i religioznawcoacute;w jest pomyślany jako swoisty wstęp do politologii religii, dyscypliny pionierskiej jako dziedzina religioznawstwa. O obszarach wspoacute;lnych i odrębnych, o wzajemnych wpływach, i powiązaniach, religii i polityki piszą: Jacek Bartyzel, Helena Giebień, Bogumił Grott, Olgierd Grott, Krzysztof Karczewski, Rafał Łętocha, Artur Paszko, Maciej Strutyński, Łukasz Święcicki i Adam Wielomski.

Książka "Wiedza religioznawcza w badaniach politologicznych"