Ostatni patrol

Młodzi Rosjanie, dwudziestokilkuletni Witold i jego dziewiętnastoletnia dziewczyna o imieniu Waleria kryją się przed nadspodziewanie palącym wrześniowym edynburskim słońcem w "Podziemiach Szkocji" - atrakcji turystycznej, stylizowanej na prawdziwe średniowieczne podziemia z "salami tortur", labiryntem luster, "zamkiem wampirów" i "krwawą rzeką". Witold i Lera podchodzą do tych rozrywek z przymrużeniem oka, uśmiechając się kpiąco na widok sztucznych pajęczyn, czerwonych żarówek i nazbyt teatralnego przewodnika. Dopiero wsiadając do łódki, która ma ich zawieźć do "zamku wampirów", Lera zaczyna się niespodziewanie bać. Witold potęguje jej przerażenie - mówi, że ktoś gryzie go w szyję i wypija z niego krew. Lera bierze to za idiotyczny żart i wpada w złość, Witold jednak nie reaguje na jej docinki, opiera się o nią, nieruchomieje i milczy (czyżby spał?) aż do końca "podróży" w łódce. Tu już farsa przemienia się w dramat: okazuje się, że Witold nie żyje - na jego szyi widnieją dwie głębokie rany, z których powoli sączy się krew...

Czyżby mówiąc o "gryzieniu i piciu krwi" Witold nie żartował i u wrót "zamku wampirów" wyssał z niego krew... prawdziwy wampir? Nocny Patrol Edynburga nie ma co do tego wątpliwości i jego szef, stary przyjaciel Hesera, prosi moskiewski Nocny Patrol o pomoc. Heser wysyła do Szkocji Antona Gorodeckiego, który obecnie jest już... Wyższym magiem. Badając całą sprawę na miejscu, rozmawiając z edynburskimi Innymi, z nieszczęsną Walerią, odwiedzając "Podziemia Szkocji" Anton zyskuje pewność, że nie jest to banalne wampirze kłusownictwo, lecz coś znacznie poważniejszego... Już wkrótce podróżując między Moskwą, Uzbekistanem i Szkocją Anton odkrywa, że to spisek, spisek na niewiarygodną skalę - powołanie do życia nowej siły, mieniącej się Ostatnim Patrolem...

Książka "Ostatni patrol"
Siergiej Łukjanienko