Oblicza miejsca. Topiczne i atopiczne wyobrażenia przestrzeni w poezji Juliana Przybosia - Michalina Kmiecik

Oblicza miejsca. Topiczne i atopiczne wyobrażenia przestrzeni w poezji Juliana Przybosia
4.00 Oceń książkę!

Autor: Michalina Kmiecik

 Wydawnictwo: UNIVERSITAS
ISBN: 9788324223367
EAN:
Format: 150 x 235
Oprawa: miękka
Stron: 260
Data wydania: 2014-01-28
Gdzie kupić tanią książkę?
Merlin
książka
25.99zł
Kup książkę
Selkar
książka
29.97zł
Kup książkę
Książka w Twoim domu w ciągu 48h
Książka Michaliny Kmiecik poświęcona jest konceptualizacjom przestrzeni w twórczości poetyckiej Juliana Przybosia. Autorka prezentuje w niej teoretyczny model dla konkretnych reprezentacji przestrzeni zarówno miejskich, jak i naturalnych. Wypracowana dychotomia toposu i atopii pozwala jej uporządkować często sprzeczne doświadczenia pisarza, który z jednej strony pragnął podporządkować sobie miejsce i uczynić je absolutnie przejrzystym, z drugiej zaś ulegał jego aurze i przedstawiał jako niemożliwe do całościowej reprezentacji.

Analizując kolejne toposy twórczości Przybosia (miasto konstruktywistyczne, wieś mityczną oraz archetypiczny Paryż rozumiany jako stolica kultury) i zderzając je z nieustannie wynurzającymi się z niej atopiami (miastem postgeometrycznym z tomu Sponad, Paryżem lat trzydziestych i czterdziestych oraz krajobrazami naturalnymi z W głąb las), autorka obserwuje narodziny podmiotu niestabilnego, chwiejnego emocjonalnie, o nieustalonej tożsamości. Takiego, który umieszcza siebie zawsze pomiędzy sprzecznościami i nie chce rozwiązać ich w uspójniającą syntezę. Wieńczący książkę suplement pokazuje, że Przyboś sam próbuje podważyć w swojej późnej twórczości opozycję topos - atopia. Zwracając się ku abstrakcyjnemu "nie-miejscu", tworzy poezję epifanijnego objawienia wiecznie uciekającego sensu.

"Michalina Kmiecik wyróżniła i scharakteryzowała - trafnie - cztery aspekty funkcjonowania przestrzeni w dziele Przybosia (konkretny, abstrakcyjny, archetypiczny i dziełowo-artystyczny), a następnie zaproponowała funkcjonalną typologię uprzywilejowanych w tej twórczości przestrzeni i miejsc. Zasadnicza typologia jest dychotomiczna - wyróżnia przestrzenie topiczne (dające się oswoić, uporządkować, pojąć) i atopiczne (o niejasnej, niepokojącej charakterystyce, ukrytym porządku, przyciągająco-odpychających bodźcach). Dalsze propozycje uszczegółowiają szczęśliwie tę generalną opozycję, wprowadzając w obrębie pierwszego typu przestrzeni modele: miasta geometrycznego, mitycznej wsi, "miasta napowietrznego", w obrębie drugiego zaś - "postgeometryczne miasto bez imienia", Paryż (jako idiosynkratyczny typ szczególnej organizacji urbanistycznej) oraz "obszar ogromny" i - w suplemencie - pejzaże morskie, które wykraczają poza wyżej wymienione podziały".
Z recenzji prof. Ryszarda Nycza.

Książka "Oblicza miejsca. Topiczne i atopiczne wyobrażenia przestrzeni w poezji Juliana Przybosia"
Michalina Kmiecik