Ku filozofii fotografii

Wyjątkowo oryginalny myśliciel z wyboru, obywatel świata z konieczności: Vileacute;m Flusser (1920ndash;1991). Urodził się w Pradze jako czeski Żyd, w 1939 roku musiał emigrować i trafił aż do Satilde;o Paulo. Tam też w latach 60. XX wieku zaczął poacute;źną karierę akademicką, a od lat 70. wykładał w Europie, do ktoacute;rej powroacute;cił i gdzie zginął w wypadku samochodowym, jak na ironię w ojczystych Czechach.

Był filozofem komunikacji, zajmował się mediami, a książeczka o fotografii (1983) przysporzyła mu światowej sławy. Jego namysł nad epoką postindustrialną i "postalfabetyczną", ciekawe systematyzacje dziejoacute;w człowieka i cywilizacji są bardzo aktualne ndash; i ich aktualności wystarczy zapewne jeszcze na długo. Flusser stara się odpowiedzieć na nasze niepokoje o kulturę w czasach zagrożenia pisma przez obraz, przynosząc nam tym, trzeba przyznać, niejaką pociechę. W myśl jego koncepcji jesteśmy skazani na pośredniczącą rolę komunikacji, ktoacute;rej kluczowym narzędziem jest specyficznie pojęty "aparat" ndash; fotograficzny w szczególności.

Filozoficzne ujęcie natury fotografii ma nam pozwolić na zrozumienie, co się dzieje z naszą cywilizacją w ogoacute;le ndash; zrozumienie, że po "alfabetyzacji" obrazu, ktoacute;ra nastąpiła wraz z wynalezieniem pisma, obecnie, poprzez "obraz techniczny" w rodzaju fotografii, filmu, wideo, trwa proces "uobrazowiania" tekstu, ale obrazem na innym poziomie niż uprzedni, przedalfabetyczny obraz.

Książka "Ku filozofii fotografii"
Vilem Flusser