Kampania wiosenna 1813 roku. Lützen. Studium napoleońskiego manewru

W tym krytycznym momencie, wiadomość o przybyciu Napoleona na pole bitwy, rozniosła się natychmiast i spowodowała zadziwiający efekt, wywołując entuzjazm zaroacute;wno u młodych jak i starych żołnierzy. Nowina ta podniosła na duchu dowoacute;dcoacute;w.

"Żaden ranny nie przeszedł przed Napoleonem nie pozdrowiwszy go okrzykiem Niech żyje Cesarz! Nawet ci, ktoacute;rzy stracili rękę lub nogę, kierowali się w jego stronę, składając mu podobny hołd. Sam na własne uszy słyszałem okrzyki tych na wpoacute;ł żywych zapaleńcoacute;w". Jeden z oficeroacute;w, ktoacute;ry wkroacute;tce przeszedł na stronę wroga roacute;wnież był świadkiem okrzykoacute;w, jakie żołnierze wydawali na cześć Cesarza: "Jego pojawienie się wywołało entuzjazm w oddziałach. Rzadko przeszedł przed nim ranny, nie wydając z siebie okrzyku: Niech żyje Cesarz! Kalecy żołnierze, ktoacute;rzy w ciągu kilku następnych godzin mieli umrzeć, oddawali mu cześć. Widziałem nie tylko jednego ale słyszałem egzaltowany krzyk 50 na wpoacute;ł żywych. Tak oto ci dumni ślepcy dali się dobrowolnie poprowadzić na rzeź".

Obecność Napoleona nie tylko podniosła na duchu żołnierzy w oddziałach. Od tego momentu działania po stronie francuskiej prowadził już osobiście ten, ktoacute;rego wrogowie nazywali "Cesarzem bitew".

Książka "Kampania wiosenna 1813 roku. Lützen. Studium napoleońskiego manewru"
René Tournes