Architektura Biznes, prawo, finanse Ciąża, wychowanie Dom, ogród Ezoteryka, magia Film, teatr Fotografia, edycja zdjęć Historia Hobby, kolekcjonerstwo Internet, komputery Krajoznawcze Kuchnia, potrawy Malarstwo, rysunek Moda, uroda Motoryzacja, transport Pierwsza pomoc, zdrowie Pozostałe Przyroda, krajobrazy Rękodzieło, biżuteria, szycie Rozwój osobisty Seks, relacje partnerskie Sport, forma fizyczna Sztuka, architektura Taniec, śpiew, muzyka Technika Wiara, duchowość Zwierzęta domowe, hodowlane
Pozostałe Thrillery, sensacyjne, kryminałyNajwiększa bitwa X wieku średniowiecznej Europy rozegrała się 15 lipca 982 na południu Włoch, na roacute;wninie leżącej na przylądku Capo Colonna, niedaleko miasta Crotone, gdzie doszło do krwawego i druzgocącego starcia dwoacute;ch rywalizujących w tym regionie potęg: imperium Ottonoacute;w, mieniącego się spadkobiercą zachodniego cesarstwa rzymskiego a Kalifatem Egipskim dynastii Fatymidoacute;w.
Prawie 18 000 ciężkozbrojnego rycerstwa europejskiego z 27 letnim cesarzem Ottonem II na czele zaszarżowało na 25 000 muzułmanoacute;w pod dowoacute;dztwem Emira Sycylii, Abu al-Quasima. Bitwa zakończyła się masakrą.
Z armii cesarza uratowała się, oproacute;cz samego Ottona, niewielka garstka - na polu bitwy poległo 2 książąt oraz masa grafoacute;w i biskupoacute;w. Saraceni zwyciężyli ostatecznie dzięki wprowadzeniu do walki kontyngentu ukrytej jazdy w momencie kiedy bitwa wydawała się być rozstrzygnięta na korzyść cesarza. Było to zwycięstwo Pyrrusowe, zginął sam emir i decydująca większość jego armii została unicestwiona - Sycylia była praktycznie bezbronna, co wykorzystali niebawem Normanowie. Sam cesarz uratował się w sposoacute;b spektakularny tylko dzięki pomocy i ofiarności swego przybocznego drużynnika, słowiańskiego rycerza Henryka Żelenty.
Skutki bitwy dla cesarstwa były znamienne: kroacute;l duński najechał Saksonię i Fryzję od poacute;łnocy, a na terenie Połabia doszło w 983 roku do największego powstania plemion słowiańskich, nawet książę Obodrytoacute;w Mściwoj, ktoacute;ry przedtem dał Ottonowi na nieudaną wyprawę 1000 swoich rycerzy, zdobył i zniszczył w powstańczym szale Hamburg.
Dlaczego cesarz, wojownik doświadczony w wielu bitwach i kampaniach, rzucił całą swą ciężkozbrojną konnicę do decydującego o wszystkim ataku - kto i dlaczego zataił przed nim ukrytą rezerwę jazdy muzułmańskiej? Jakie plany i zamiary miał Otto II naprawdę, organizując i przeprowadzając wielką kampanię militarną na tereny należące nominalnie do cesarstwa Bizantyjskiego? Książka analizuje teksty kronik i źroacute;deł łacińskich, bizantyjskich i arabskich.
Książka "Crotone 982"
Robert F. Barkowski