Ciało, kobiecość i śmiech w poezji Anny Świrszczyńskiej

"U Świrszczyńskiej ciało jest sposobem myślenia, odczuwania i przeżywania świata -nbsp;sposobem jedynym i wyłącznym". Ta dominująca pozycja ciała łączy się ściśle z kobiecością -nbsp;nie tylko poprzez fizjologię kobiecości, ale także jako specyfika kobiecej percepcji i kobiecego sposobu bycia w świecie. I śmiech: jeden "bezinteresowny" i radosny, a drugi -nbsp;będący w istocie postawą wobec śmierci, proacute;bą odczynienia jej grozy i obrony własnej tożsamości wobec tego, co przeczuwane i nieuniknione.

Plan egzystencji i plan pisania autorka splata tak mocno, że trudno byłoby moacute;wić o Świrszczyńskiej-poetce, nie pamiętając o Świrszczyńskiej społecznicy czy Świrszczyńskiej-publicystce -nbsp;trzeba wyjątkowych umiejętności nie tylko literaturoznawczych, aby ten splot wydobyć, ale także w sposoacute;b tak przekonujący i zajmujący opisać.

To, co w tej książce niezmienne, to pełna żarliwej pasji i osobistego zaangażowania postawa badawcza. To ona sprawia, że czytając, obcujemy de facto z dwiema autentycznymi osobowościami: poetki i badaczki. Właśnie ta relacja osobowa jest niezmiernie ważna. Szczęśliwie odeszliśmy już w humanistyce od zdepersonalizowanych aktoacute;w lektury." - prof. Krystyna Pietrych

Książka "Ciało, kobiecość i śmiech w poezji Anny Świrszczyńskiej"
Agnieszka Stapkiewicz